Gemengde gevoelens bij familie Vanthoor: “Vrij emotioneel”

De #911 Manthey Racing Porsche van fabrieksrijder Laurens Vanthoor, Earl Bamber, Michael Christensen en Kevin Estre reed lange tijd aan de leiding, maar halverwege zondagochtend moest het team een tijdstraf van 5.32 minuten uitzitten, waardoor de overwinning uit het zicht verdween. Audi-protegé Dries Vanthoor en zijn teamgenoten Frank Stippler, Frédéric Vervisch en Pierre Kaffer profiteerden en pakten zodoende de vijfde eindoverwinning voor de succesvolle combinatie Phoenix en Audi.

De beide broers spraken elkaar kort tijdens de podiumceremonie en dat was een emotioneel treffen, vertelde de Audi-coureur in gesprek met Motorsport.com: "Het was vrij emotioneel eigenlijk, we waren beiden wel een beetje aan de emotionele kant. Ik vind het heel erg voor hem dat alles weg is door zo’n jammere fout. Ik denk dat je weet hoe dit voelt als racer. Ik heb dit nog niet eerder gehad heb, maar ik denk dat ik ook weleens iets gedaan heb waardoor de wedstrijd naar de vaantjes was. Ik weet hoe het voelt, het is geen leuk gevoel. Hij was heel blij voor mij en ik ook voor hem, hij heeft lang aan kop gereden in de wedstrijd en ook in de Superpole heel goed gereden.”

Hoewel de 21-jarige Vanthoor qua ervaring lang niet in de buurt komt van zijn teamgenoten, was hij blij met de verantwoordelijkheid dat hij de laatste stint voor zijn rekening mocht nemen. “Het was voor mij een teken dat ze wel in mij geloven. Het is fijn voor mezelf en ik heb geprobeerd zo goed mogelijk te rijden tijdens de wedstrijd, dat is wel aardig gelukt”, vervolgde hij. Toch sloeg de nervositeit ook even toe toen hij te horen kreeg dat hij de #4 R8 LMS naar de finish moest brengen. “Ik was heel nerveus voor ik in de auto moest stappen. Zo nerveus ben ik nog nooit geweest. Ik dacht ook dat Laurens eerst tot aan het einde zou gaan rijden, daar dacht ik wel van: ‘Oké, dat kan nog leuk worden met twee broers tegen elkaar’. Toen ik m’n helm opzette ging dat allemaal wel weg en kon ik gewoon m’n ding doen. Het was moeilijk om snel proberen te zijn en dan ook nog foutloos te blijven. Ik werd wel op de hoogte gehouden over wat Kevin deed en wat het verschil was, het bleef een beetje schommelen.”

Met de nieuwe zege in de Eifelklassieker begint de schoorsteenmantel van de jongste Vanthoor al aardig gevuld te raken. Eerder dit jaar schreef hij de 12 uur van Bathurst op zijn naam (eveneens met Audi) en in 2017 stond hij al op de hoogste trede in de GTE-Am klasse van de 24 uur van Le Mans. “Het is precies de bedoeling om die erelijst zo groot mogelijk te maken en tot nu toe ben ik zeer tevreden”, vervolgde hij, voor hij kort terugkeek op de grote tegenvaller van een jaar geleden. “Maar ja, dit is nu de eerste keer dat ik de race fatsoenlijk heb kunnen doen nadat het vorig jaar in tranen eindigde [met een bijzonder zware crash in Tiergarten]. Dit is de eerste keer dat ik de finish heb kunnen halen, het was wel mooi om het dan op zo’n manier te kunnen doen.”

Ook tijdens de race spookte dat hachelijke moment nog wel eens door het hoofd van de jongeling uit Hasselt. “Ik moet zeggen… Als je heel kort achter iemand hangt op Döttinger Höhe, heb je geen downforce. Dan heb je helemaal niks meer over. Dan heb je wel zo’n moment, als ik hier nu weer rechtdoor zou gaan of… Het viel erg mee. Soms denk je er wel aan.”

#911 Manthey-Racing Porsche 911 GT3 R: Earl Bamber, Michael Christensen, Kevin Estre, Laurens Vanthoor

Foto: Alexander Trienitz