Coronels eindigen Dakar Rally op P26, venijn zit 'm in de staart

“We hebben in de laatste 200 kilometer meer meegemaakt dan in de hele Dakar”, aldus Tom Coronel op zijn eigen website. “Het ging helemaal nergens over.”

De auto van de tweeling kwam op de slotdag van de rallyraid twee keer in het mulle zand van de Saudische woestijn vast te zitten. Bovendien werd er een waypoint gemist waardoor er een stuk moest worden teruggereden en als klap op de vuurpijl werd er lekgereden. “We hebben een hele Dakar in één dag van 200 kilometer gepropt”, vervolgt Tom Coronel. Door de problemen zakte het duo op de laatste dag nog een plaats in het klassement, maar dat kon de broers niet veel schelen. De uiteindelijk 26ste plaats is de beste prestatie in de Dakar voor de Coronels, waaraan Tim Coronel dit jaar voor de vijftiende keer deelnam. Voor Tom Coronel was het de achtste Dakar.

De problemen in de twaalfde en laatste etappe ontstonden al vlak na de start, legt Tim Coronel uit. “We kozen een verkeerd spoor en door de regen van de afgelopen dagen waren de duinen zo modderig, dat we meteen wegzakten. Dus moesten we graven. Daarna konden we volle patat iedereen weer inhalen, totdat we moesten stoppen omdat de gaskabel vast zat.” Niet veel later gebeurde dat een tweede keer, maar dat oponthoud leverde weinig tijdverlies op.

Aan het einde van de etappe kwam The Beast nog één keer muurvast te zitten in het zand. Dat gebeurde op een pad tussen de rotsen, aldus Tim Coronel. “Daar waren al wat trucks doorheen gegaan en die hadden het zand, dat al zwaar was door de regen, helemaal naar de kloten gereden. Stonden we weer tot ons middel in het zand te graven. Gelukkig waren we er redelijk snel weer uit en konden we in één streep door naar de finish.”

Die finish werd bereikt met ruim een uur achterstand op de top 3. ”Ik heb in acht Dakars niet zo weinig meegemaakt als nu”, kijkt Tom Coronel terug. “Het was een mega-Dakar: moeilijk en zwaar, zoals het hoort. Maar zonder technische problemen. We hebben twee keer door eigen schuld een lekke band gehad, doordat we te hard over de stenen reden. The Beast heeft zich voorbeeldig gehouden. Het enige wat er op aan te merken is, is de snelheid. We kunnen maximaal 160, met de wind mee. Dat zou zeker 180 moeten zijn, willen we meedoen in dit sterke veld tussen al die dikke auto’s. Wij kunnen daarin mee, in dat veld, maar onze auto niet. Daar moeten we de komende tijd dus maar eens goed over na gaan denken.”