Ten Brinke klaar voor de strijd: “Top-vijf in Dakar 2018 zou heel bijzonder zijn”

Terwijl de meeste coureurs na een lang en slopend seizoen de feestdagen doorbrachten met familie en geliefden, werkte Bernhard ten Brinke in Oostenrijk op 3.500 meter een hoogtestage af. De Nederlander zette daar de laatste puntjes op de i in zijn voorbereiding op de Dakar Rally 2018. Alles moet wijken voor een goed resultaat, er wordt niets aan het toeval overgelaten door de Nederlander.

Na enkele uitstekende resultaten met semi-fabrieksmateriaal krijgt Ten Brinke aankomende editie als teamgenoot van Nasser Al-Attiyah en Giniel de Villiers de beschikking over het beste en het nieuwste materiaal van Toyota. Het Japanse merk gaat vol voor de overwinning in de uithoudingsproef in Zuid-Amerika. “Toyota moet winnen, dat staat buiten kijf. Maar dat denken Peugeot en Mini ook”, zei Ten Brinke in gesprek met Motorsport.com over zijn verwachtingen. “Ik sta met een nieuwe auto, een nieuw team en een nieuwe navigator aan de start. En in de Dakar speelt geluk altijd een rol, dus wat zijn dan je verwachtingen? In de basis zijn alle voortekenen goed maar alles is compleet nieuw.” De snelle rallyrijder wil in de eerste dagen rustig de kat uit de boom kijken en voorkomen dat het avontuur al voorbij is voordat het goed en wel begonnen is: “De eerste week proberen we gewoon zo weinig mogelijk fouten te maken, dat is het allerbelangrijkste. Dan zien we tijdens de rustdag wel hoe we ervoor staan. Ik doe niet mee om de eindoverwinning, dat is niet realistisch maar we gaan wel vechten voor een topprestatie die bij mij past. Wat dat is? Natuurlijk past de eerste plaats bij me, maar dat is niet reëel. De competitie is enorm sterk. Wij moeten down to earth blijven met de nieuwe auto, zorgen dat we weinig fouten maken en dan zien we halverwege de rally wel verder. Maar ik denk zeker dat Toyota mee kan doen om de eindzege.”

Geen rolverdeling binnen Toyota

Zoals het Japanners betaamt, wordt bij Toyota niets aan het toeval overgelaten. Voormalig winnaars Nasser Al-Attiyah en Giniel de Villiers moeten meedoen om de hoofdprijzen, Ten Brinke kan in hun schaduw zijn eigen wedstrijd rijden. De Achterhoeker is de minst ervaren van de drie fabrieksrijders, maar er is geen sprake van een bepaalde rolverdeling, zo legt hij uit: “Iedereen rijdt voor zichzelf. Dat is het leuke van zo’n rally, want wat is ‘rijden in opdracht van’ en ‘teamspirit’? Als ik in het klassement achteraan sta en Nasser staat vooraan, dan neem ik echt wel een extra stuurstangetje mee. Why not? Maar Nasser zou dat ook voor Giniel doen, en als ik stilsta en Giniel staat ver weg in het klassement, dan stopt hij ook. De eerste week is het ieder voor zich wanneer de deur dicht gaat, maar daarbuiten opereren we als team. Elke dag kijken we hoe de kaarten ervoor liggen. Er zijn geen afspraken over rollen, iedereen rijdt tot op bepaalde hoogte voor zichzelf maar je doet het niet alleen.”

Ten Brinke erkent de minst ervaren van de drie Toyota-fabrieksrijders te zijn, maar dat ziet hij niet direct als nadeel in de unieke uithoudingsproef: “Natuurlijk kan ik van hen leren, maar zij ook van mij. Dat is niet arrogant bedoeld, ik denk namelijk dat je altijd van een ander kunt leren. Ikzelf ben een manager en probeer een hecht team te vormen met mijn monteurs en copiloot, een ander kan juist heel goed de auto afstellen en een derde is weer heel goed in hard rijden. Met elkaar probeer je de juiste setting te vinden en het team sterker te maken. Iedereen is een radartje in het grote geheel. Al die elementen bij elkaar bepalen wie het beste zal zijn, maar geluk komt ook om de hoek kijken. Kan ik, puur kijkend naar het rijden, veel van hen leren? Niet heel veel, wel een beetje. Uiteindelijk zit in elke auto een stuur, gaspedaal en een rem. Van hun ervaring kan ik leren, het is een feit dat ik de minst ervaren ben. Maar is dat per definitie een slechte combinatie voor Dakar? Dat weet ik niet. Degene die de stukjes op de juiste plaats kan leggen en stalen zenuwen heeft komt het verste.”

Goede relatie met nieuwe navigator

De Nederlander werkt in de aankomende editie samen met een nieuwe navigator: de Fransman Michel Perin. Aangezien je de gehele uitputtingsslag op elkaars lip zit, moet de relatie en de samenwerking goed zijn. Ten Brinke verwacht op dat vlak geen problemen: “We zijn samen vijf dagen in Afrika geweest, waarvan we drie dagen gereden hebben. Daar hebben we samen routeboeken gemaakt en alles gesimuleerd wat we in de Dakar kunnen meemaken. De laatste weken zijn we druk bezig met de voorbereidingen: alle mogelijke informatie verzamelen, hoe zien de eerste dagen eruit, wat is de strategie, welke pacenotes geven we, wat kunnen we wel en niet zeggen, dat soort dingen. We hebben elkaar elke week wel een paar keer aan de lijn. We vormen een hecht team, dat gevoel is er van beide kanten. We hebben een beetje hetzelfde karakter. Dat kan een valkuil zijn maar het kan ook heel sterk werken.”

“We hebben niet heel veel tijd gehad om ons klaar te stomen voor de Dakar, dus we beginnen iets op achterstand ten opzichte van Nasser en Giniel. Zeker qua kilometers maar aan de andere kant is de auto voor hen net zo nieuw als voor mij. Die jongens hebben wat meer ervaring in wedstrijden maar in de Dakar komt er meer bij kijken. Je hebt een combinatie van snelheid, navigatie en geluk nodig. We zullen zien waar het schip strandt.”

Top-tien het doel

Op de vraag wanneer hij met een goed gevoel terugkeert naar huis, zei Ten Brinke: “Ik ben zelf tevreden als we een goede, optimale samenwerking tussen team, navigator en auto hebben bereikt. Dat is de basis. Als we op een verantwoordelijke manier beginnen en uiteindelijk kunnen finishen in de top-tien, dan ben ik echt tevreden. Met semi-fabrieksmateriaal ben ik al als zevende en achtste geëindigd. Nu zou ik qua techniek en snelheid een stap moeten maken maar het veld is ook voller en sterker dan in die jaren. Met een top-tien klassering doe je het heel goed, de top-vijf zou heel bijzonder zijn.”