Hans Stacey verliest bijna twee uur door kapotte versnellingsbak

Hans Stacey was er goed ziek van aan de finish van de special. Hij had 3 uur, 53 minuten en 26 seconden over de 175 kilometer gedaan: 1 uur en 57 minuten langer dan etappewinnaar Martin van den Brink. “Eerlijk gezegd had ik gedacht dat ik meer tijd was verloren, maar twee uur is al erg genoeg”, zei hij.

In de duinen in het begin van de proef deed de versnellingsbak van de MAN al raar. “Ik was drie versnellingen kwijt en alles ratelde”, zegt Stacey. “Toen ik door een rivierbedding kwam en wilde terugschakelen, deed ‘ie helemaal niks meer. We stonden daar hopeloos onhandig en de truck zakte steeds dieper weg in de modder. En niemand stopte. Ook niet de mensen van wie ik het wel had verwacht. Terwijl we daar stonden, probeerde Airat Mardeev zijn Kamaz om ons heen te sturen, maar hij kwam net zo vast te zitten.”

EVM-teamgenoot Artur Ardavichus stopte wel, maar hij kon de MAN niet los krijgen. Uiteindelijk was het de servicetruck van Matthias Behringer die Stacey uit de blubber kreeg. “Op een heuveltje hebben we de olie afgelaten en daar kwam een hoop slijpsel mee. Het bleef ratelen en rammelen, maar ik kon wel weer een paar versnellingen gebruiken. Zo zijn we aan de finish geraakt.” Stacey baalde extra omdat hij als een speer door de duinen was gegaan. “Als een raket. We hadden drie Kamazzen achter ons, die er niet aan kwamen. Het was als vanouds. Maar dat kan ik nu wel vergeten natuurlijk.”