Coronel-broers na finish 48-uursetappe Dakar: "Gewonnen van het Empty Quarter"

Na twee loodzware Dakar-dagen kwamen Tim en Tom Coronel als 25e in de tijdenlijsten van de 48-uursetappe terecht. Een puike prestatie van het duo, dat met de Century opnieuw een interessante etappe meemaakte.

Na afloop van de tweedaagse vertellen de mannen uit Huizen dat het een zware, maar bijzondere special stage was. Het begon voor de heren al met een opmerkelijk advies. "Wij kregen een advies voor de bandenspanning, maar die was voor de eerste duin al te hoog", legt Tom uit. "Gelukkig hadden we nog een lagere geprogrammeerd en daarmee reden we moeiteloos de duin op. Tijdens de eerste dag vielen we de hele tijd van de ene in de andere verbazing met wat we kunnen met de Century."

Tom heeft tijdens de Dakar de taak om te navigeren en deed dat met verve, maar toch werd het eerste waypoint niet bereikt. "We misten die echt op tien meter. Het was een hele hoge duin en hij lag echt op het topje. Ik dacht dat het systeem het wel oppikte, maar net niet", baalt de jongste van de twee een dag later nog. "Toen we beneden waren zagen we dat we ook van de andere kant niet meer omhoog konden. Dus dan maar vijftien minuten tijdstraf, maar verder ging het goed."

Aan het einde van de dag kwamen de rijders vermoeid aan in het bivak, waar het volgens Tim Coronel heel rustig was. "Er waren maar een handvol motoren en auto's. We kregen wat eten en zijn even bij het kampvuur gaan zitten. Daarna zijn we maar gaan slapen", aldus de oudere broer. "Vanochtend maar verder, maar het was echt heel zwaar. We begonnen wel lekker, daarna kwamen we twee keer vast te zitten en toen moesten we de jacks gebruiken om los te komen. Dat kostte heel veel tijd."

Een derde keer vastzitten bleek ook funest voor de Century, die kuren begon te vertonen. "De startmotor deed het niet. Dan werken de jacks ook niet en kan je niets. We hebben daar een uurtje gestaan voordat iemand ons een sleepje kon geven. Die kregen we uiteindelijk van Hennie de Klerk, een Zuid-Afrikaan die wij vorig jaar hielpen. We moesten daarna nog vierhonderd meter terug om de jacks en het bodywork op te halen."

Met samengeknepen billen reden de Coronels de laatste kilometers uit. "We hadden geen auto's om ons heen, dus als de auto af zou slaan, dan moesten we weer lang wachten", vertelt Tom. "Dus we wilden na de finish toe en dat is gelukt. Wauw, wat een twee dagen waren dit. We hebben gewonnen van het Empty Quarter."