Psycholoog en bandenmanagement: Tsunoda klaargestoomd voor F1

Tsunoda heeft naar eigen zeggen spijt van zijn late entree in de autosport, maar de verloren tijd heeft hij nadien wel ruimschoots goedgemaakt. Vooral op Europese bodem heeft de inmiddels twintigjarige coureur een uiterst steile leercurve getoond. Zo stapte hij in 2019 over naar het Europese autosportwereldje en zegevierde hij meteen in zowel de Formule 3 als ook het Euroformula-kampioenschap. Tsunoda profileerde zich als vechtjas, maar had nog niet de stabiliteit om een rol te spelen in de titelstrijd. In dat opzicht is zijn Formule 2-campagne van 2020 een stap in de goede richting geweest, met name de tweede seizoenshelft. In dienst van Carlin toonde hij zich iets stabieler dan voorheen met P3 in het kampioenschap tot gevolg.

"Vorig jaar is erg belangrijk voor mij geweest ja, een seizoen waarin ik in eigenlijk alle aspecten van het vak beter ben geworden", blikt hij voorafgaand aan zijn debuutjaar in F1 terug. Tsunoda is voor die progressie ook bepaald niet bang om de hulp van buitenaf in te roep indien hij dat zelf wenselijk acht. "Het racen an sich is vorig jaar echt beter geworden, maar ook mentaal en psychologisch ben ik gegroeid - vooral in de manier waarop ik races benader, ben ik enorm vooruitgegaan. Het is zeker één van de beste seizoenen uit mijn jonge racecarrière geweest."

Psychologische begeleiding tot stabiliteit op circuits

Die ontwikkelingscurve is ook concreet te maken. Zo ontbrak de benoemde stabiliteit voor een titelstrijd in de eerste weken van het compacte seizoen 2020 nog steeds. "Mijn snelheid was meteen goed en ik kon met alle concurrenten strijden, maar ik miste de consistentie nog tot halverwege het seizoen", is Tsunoda zelfkritisch. "Vanaf dat moment heb ik psychologische begeleiding in de arm genomen en hebben we veel meer over het racen gesproken dan voorheen, bijvoorbeeld hoe ik de races voorbereid maar ook over mijn houding op de baan. Daar ben ik mentaal veel sterker van geworden." En dat heeft - is althans de stellige overtuiging van Tsunoda - dan weer geleid tot betere prestaties op het asfalt. Voor een gooi naar de Formule 2-titel was het te laat, maar de persoonlijke ontwikkeling van 2020 is wel goud waard richting zijn debuut in de Formule 1. "Aan het eind van de rit stond ik misschien niet waar ik zou willen in het F2-kampioenschap, maar mijn resultaten zijn wel steeds beter geworden."

Tsunoda is in dat opzicht, naast een uiterst gedreven Japanner, ook opvallend open-minded. Hij schroomt het niet om waar nodig om hulp te roepen en wijst als voorbeeld naar het verbeterde bandenmanagement. "Aan het begin van vorig jaar, tijdens de rookie test bijvoorbeeld, was mijn bandenmanagement veel minder goed dan dat van teamgenoten. Daar heb ik met het team keihard aan gewerkt, ook door talloze beelden van de voorbije jaren terug te kijken. Dat heeft uiteindelijk z'n vruchten afgeworpen. Aan het einde van het seizoen heb ik zelfs de Pirelli-award gekregen, dat laat volgens mij wel zien hoeveel progressie ik heb geboekt."

Deze kennis combineert hij tot op de dag van vandaag met de lessen van - hoe kan het ook anders - zijn vader. "Mijn vader is tot mijn veertiende of vijftiende ook m'n monteur geweest. Ik moet hem vooral bedanken voor alle behaalde successen tot dusver, door hem ben ik echt een betere coureur geworden. Hij heeft me vooral het remmen geleerd, hoe en ook wanneer ik precies moet remmen. Hij heeft me laten zien dat een goede remtechniek erg belangrijk is en de auto sneller kan laten roteren. Als je de auto sneller laat roteren, kun je ook weer eerder op het gas. Dat aspect heb ik extreem veel geoefend in de kartsport. Het heeft me vertrouwen gegeven en ik gebruik zijn lessen eigenlijk tot op de dag van vandaag." Alle deze aspecten tezamen hebben Tsunoda in razende vaart gebracht waar hij als ambitieuze Japanner wilde komen: in de Formule 1. En kleurloos meerijden bij AlphaTauri lijkt niet zijn einddoel te zijn...