Hoe Max Verstappen en Red Bull profiteren van nieuw motorenplan Honda

Officieel heeft Honda afscheid genomen op die historische zondag in Abu Dhabi. Toen Masashi Yamamoto na het vallen van de vlag terugblikte, deed hij dat met dubbele gevoelens. Enerzijds was 12 december 2021 met afstand de mooiste dag uit zijn werkende leven, anderzijds vormde die dag het einde van een tijdperk. Een tijdperk dat heeft geleid tot de eerste Honda-titel sinds 1991, toen nog met Ayrton Senna achter het stuur van de McLaren, maar ook een tijdperk dat net als het vorige te vroeg is afgesloten. Zo desastreus als in 2008 is het niet doordat er nu wél een wereldtitel is behaald, maar toch gooit Honda ook ditmaal het bijltje er te vroeg bij neer – althans formeel wel.

Dat laatste is om precies te zijn op 2 oktober 2020 gebeurd, toen in een persconferentie is aangekondigd dat Honda de Formule 1 na 2021 zou verlaten om alles op de elektrificatie van straatauto’s te kunnen zetten. De Formule 1 bleek het kind van de rekening, tot ontzetting van alle Honda-mensen op de mondiale circuits. Voor hen kwam het besluit van de top als een harde klap, hetgeen medewerkers overigens ook best durfden uit te spreken tegen journalisten. Zoals het keurige Japanners betaamt, volgde wel meteen de toevoeging: “Wij betreuren het, maar dit is een besluit van hogerhand geweest en dat moeten wij nou eenmaal respecteren.”

Van hogerhand is er recent echter ook het één en ander veranderd. Zo heeft Helmut Marko niet voor niets laten optekenen dat er “een zekere herbezinning heeft plaatsgevonden bij de Japanners.” Het woord spijt wil Honda niet gebruiken en het formele afscheid terugdraaien evenmin, maar door de recente successen wil Honda de deur naar de Formule 1 wel degelijk op een kiertje houden. Het valt vanuit het concern om twee redenen te verklaren. Allereerst blijkt het succes in de koningsklasse best goed voor het imago en ten tweede heeft onder meer Toyoharu Tanabe met succes bepleit dat de hybride technieken uit F1 best bruikbaar kunnen zijn bij de elektrificatieslag die Honda wil maken.

Slimmigheidje voor Red Bull en daarmee Verstappen?

Het resultaat daarvan is een bijzondere ommekeer. Eerst zou alleen de 2022-motor uit Japan komen en moest Red Bull Powertrains daarna op eigen benen staan. De nieuwe realiteit is echter dat alle motoren tot en met 2025 uit Japan komen en dat Red Bull volgens Marko alleen nog maar de “fijne afstelling en kalibraties” moet doen. Het heeft meerdere gevolgen en die zijn voor Max Verstappen en Red Bull Racing veelal positief. Zo biedt de betrokkenheid van Honda iets meer zekerheid en kan het beste van beide werelden nog altijd worden gebundeld. Want hoe je het ook wendt of keert en hoezeer de doorontwikkeling ook wordt bevroren: de krachtbronnen vanaf 2023 in eigen beheer nemen, had toch een risico opgeleverd en dat juist risico wordt in het huidige plan tot een minimum beperkt.

Daar komt bij dat beide partijen werken aan een slimme constructie voor 2026, als het nieuwe motorreglement van kracht moet zijn. Doordat Honda de motoren tot die tijd blijft leveren, neemt Red Bull Powertrains de intellectuele eigendommen – kortweg IP genoemd – (nog) niet over van het Japanse merk. Dat is om te beginnen positief voor Honda zelf, aangezien het overnemen van de intellectuele eigendommen nog altijd zeer gevoelig ligt bij de Japanners, zeker nu geruchten over de VW Group hardnekkiger worden. Tegelijkertijd is de constructie die nu besproken wordt zo mogelijk nog positiever voor Red Bull Powertrains. Door deze opzet wordt Red Bull namelijk een nieuwkomer onder het nieuwe motorenreglement en zo’n nieuwkomer krijgt volgens de plannen die nu op tafel liggen extra concessies, oftewel voordelen in vergelijking met pakweg Mercedes, Ferrari en Renault.

Tekst gaat verder onder de foto:

 

Het interessante is overigens dat juist de VW Group achter de schermen voor deze concessies heeft gepleit. In concrete zit valt te denken aan extra tijd op de testbank en meer mogelijkheden bij de ontwikkeling. Het moet ervoor zorgen dat nieuwe toetreders snel competitief kunnen zijn en niet zo lang achter de muziek aan hobbelen als Honda bij de F1-rentree wel heeft gedaan. Dat Red Bull Powertrains hiervan zou profiteren was onvoorzien, maar is wel een slimme zet als de IP en het werk tot die tijd toch bij Honda blijven. In dat geval zou Red Bull Powertrains ofwel als zelfstandig bedrijf ofwel met Porsche of een andere partner als nieuwkomer recht hebben op concessies. Het slimmigheidje maakt de huidige plannen nog net iets aantrekkelijker voor Marko en co. 

Laat Honda een gouden kans onbenut?

Doordat Red Bull gewoon gaat betalen voor de genoemde diensten en Honda-branding als onderdeel van die commerciële deal ook niet uit te sluiten valt, krijgt de Japanse motorleverancier er nog wel iets voor terug. Dat gezegd hebbende, blijft overeind dat Honda formeel te vroeg afzwaait en dat het merk uit Minato een aardige kans onbenut laat. Zo heeft Honda nu eindelijk een competitief product in handen, dat weinig doorontwikkeling meer behoeft voor de komende jaren en waar nu de vruchten echt van te plukken zijn. Door officieel te vertrekken, laat Honda veel liggen qua ‘exposure’. Doordat het nog wel een Honda-motor is, maar formeel niet meer zo mag heten, laat Honda het na om qua reclame en dus uitstraling te profiteren van het werk dat toch al is gedaan.

Daar valt tegenin te brengen dat de doorontwikkeling juist zo beperkt is, omdat Marko na het vertrek van Honda pas met de vuist op tafel heeft geslagen. Dat klopt, aangezien Red Bull het karwei anders niet aan zou kunnen, al zit er een belangrijke ‘maar’ in dit verhaal: als Honda het spel keihard had gespeeld en dezelfde eisen als Marko op tafel had gelegd met de mededeling ‘alleen met dit pakket kunnen wij in F1 blijven’, dan waren rivaliserende teams waarschijnlijk ook wel overstag gegaan. Zo waren de geesten best rijp voor veel van de dingen waar Honda voor heeft gestreden. Veel van die dingen worden op termijn zelfs werkelijkheid en precies dat is het ironische aan dit vertrek. De doorontwikkeling wordt beperkt, de kosten worden gedrukt – op termijn zelfs met een motorisch budgetplafond – en voor het toekomstige reglement wordt de hybride krachtbron versimpeld om de relevantie voor straatauto’s te vergroten. Allemaal dingen die Honda hoog op het wensenlijstje had staan.

Is er nog een weg terug voor Honda?

Slotvraag luidt dan ook of Honda in 2026 niet ‘gewoon’ weer kan instromen? Niet voor niets hebben kopstukken als Yamamoto en Tanabe aangegeven dat ze hopen en eigenlijk ook wel verwachten dat Honda op een dag terugkeert in F1. Met de huidige plannen blijft Honda in ieder geval dicht bij het vuur en is het in zekere zin makkelijker om de stap terug te zetten in 2026. Daar zitten echter nog twee haken en ogen aan. Ten eerste is Red Bull door het formele afscheid de enige logische weg terug. Door het afscheid aan te kondigen en doordat meerdere Honda-mensen daarna zijn overgestapt naar Red Bull Powertrains, gaat er bij Honda intern veel kennis en knowhow verloren. Een hernieuwde samenwerking met Red Bull is de enige manier om die kennis op termijn weer terug te krijgen. Bij andere routes ben je de mankracht en kennis kwijt, waardoor die routes onwaarschijnlijk lijken.

Ten tweede geeft Honda met het formele afscheid ook de kans aan Red Bull om voordien al met de VW Group in zee te gaan. Als dat gebeurt en als Honda in de toekomst nog wel F1-ambities heeft, dan heeft het concern zichzelf eigenlijk buitenspel gezet. Ook hiervoor is de kwestie van de intellectuele eigendommen interessant. Doordat Red Bull Powertrains die nu (nog) niet overneemt, is er een barrière minder – ook vanuit Honda – richting VW en zou de stap met Porsche in theorie makkelijker gezet kunnen worden. Het maakt dat de huidige opzet Red Bull extra zekerheid voor de korte termijn en vrijheid voor de lange termijn geeft, terwijl Honda – als de woorden van Marko in de praktijk zo uitpakken – beter formeel had kunnen blijven. Dan had men naast de lasten ook nog vier jaar de lusten kunnen hebben. Nu lijkt juist dat laatste er voor een belangrijk deel bij in te schieten.