Analyse: Winnaars en verliezers van de Grand Prix van Rusland

Winnaars:

Als Lewis Hamilton zaterdagmiddag uit zijn Mercedes W10 stapt, neemt hij met argusogen het wapentuig van Ferrari onder de loep. Even later deelt hij zijn bevindingen met de wereld: de SF90 beschikt volgens hem over een soort vliegtuigmotor. Het maakte de voorbije races tot een ongelijke strijd. In Sochi werd echter duidelijk dat de luchtverkeersleiding - om de metafoor maar eens door te trekken - van Ferrari nog kuren vertoont. Juist daardoor trok niet de Scuderia maar Mercedes aan het langste eind. Een goed uitgepakte tactiek (met het starten op de mediums) en vooral een enorme dosis mazzel met de virtual safety car brachten het Duitse merk een volkomen onverwachte één-twee. Ferrari beschikt momenteel wel degelijk over de beste auto, maar in de uitvoering als team maakt Mercedes een betere indruk. Mocht iemand zich daar nog illusies over maken, we kunnen er na de Russische GP weer gerust op zijn: beide wereldtitels gaan 'gewoon' weer naar Stuttgart.

Red Bull Racing kon duidelijk niet mee in het geweld van deze twee topteams. Door een lichte vormdip had men ook zonder de geïncasseerde gridstraf geen vuist kunnen maken. Of zoals Max Verstappen het helder verwoordde: "We komen momenteel gewoon tekort." Toch levert zijn team nog wel een afgevaardigde voor bij de winnaars van deze rubriek. Alexander Albon reed namelijk vanuit de pitstraat naar een keurige vijfde plek. Hij had vanzelfsprekend geluk met de virtual safety car en deed bovendien wat je van hem mag verwachten in de RB15, maar toch: als je de omstandigheden meeweegt en het contrast met zijn voorganger bekijkt, dan toont de Grand Prix van Rusland weer aan dat de Thai uit het goede racehout is gesneden. Hij hield zich in de openingsfase nog aardig gedeisd, maar sneed vervolgens met gedecideerde inhaalmanoeuvres door het veld. Ja, hij deed dus wat je van een Red Bull-coureur mag verwachten, maar Helmut Marko zal na alle gebeurtenissen van de afgelopen maanden weer instemmend hebben toegekeken.

Op weg naar P5 moest Albon als laatste tegenstrever afrekenen met Carlos Sainz. De Spanjaard kroonde zich uiteindelijk tot 'best of the rest' en wist bij de start zelfs nog even te prikken tussen de grote jongens. Sainz schoot uit de startblokken en lag met zijn MCL34 zelfs nog kortstondig op een derde plek. Dat Valtteri Bottas hem pas kon verschalken op het moment dat de wedstrijdleiding DRS inschakelde, zegt veel over de ontwikkeling van McLaren - en ook over tweede viool Bottas trouwens. Hoe dan ook: de voormalige grootmacht uit Groot-Brittannië is op de weg terug en heeft voor 2019 alvast een prima chassis gebouwd. Sainz deed in Rusland eigenhandig de rest. Een kans bij één van de drie topteams heeft de voormalig teamgenoot van Verstappen nog niet gehad, maar door de nieuwe motorendeal met Mercedes zit de Spanjaard bij McLaren eigenlijk uitstekend op zijn plek.

 

Verliezers:

De voornaamste verliezer laat zich raden. Het team van Ferrari had met een superieure krachtbron en de aerodynamische update van Singapore alle troeven in handen om voor een vierde achtereenvolgende keer te winnen. De vrijdag en zaterdag verliepen grotendeels volgens plan, maar op zondag liep alles in het honderd. Toegegeven: dit had vooral met de factor geluk dan wel pech te maken. De uitvalbeurt van Vettel en de daaropvolgende virtual safety car boorden Leclerc namelijk een zekere zege door de neus. Tegelijkertijd ging Ferrari zelf ook niet vrijuit. Zo blonk men weer uit in het vermoeiende gesteggel over teamorders. Ja, als er een afspraak is gemaakt moet Vettel zich daar aan houden, maar de Ferrari-aanpak druist volledig tegen alle raceharten in. Als pole in Sochi een nadeel met zich meebrengt, dan moet Leclerc maar een keer zijn verlies nemen en met het mes tussen de tanden terugvechten. Over terugvechten gesproken: het valt ook te betwijfelen of de tweede stop van Leclerc wel zo'n handige zet was. Het gaf hem zachtere banden, maar die moest de Monegask al kapot rijden doordat hij Bottas als levend schild voor zich had gekregen. De zege was daarmee definitief vervlogen.

Een zege behoort voor Daniel Ricciardo sinds zijn overstap naar Renault al lang niet meer tot de mogelijkheden. Hij moet vechten voor de titel 'best of the rest', hetgeen gezien zijn statuur als coureur en de investeringen van Renault ook best mag worden verwacht. In het olympisch park van Sochi bleek die geuzennaam echter geen moment reëel voor de Aussie. Zo hobbelde hij het hele weekend wat achter zijn afzwaaiende teamgenoot aan. De goedlachse man uit Perth stond in iedere sessie achter zijn Duitse stalgenoot en moest in de kwalificatie bijna een halve seconde toegeven. Een veeg teken voor Ricciardo, die tot vorig jaar nog vaak als 'kwalificatiebeest' werd aangeduid. De zondag werd er niet veel beter op. Sterker nog: zijn kansen waren al na de openingsronde verkeken door een touché met Antonio Giovinazzi en Romain Grosjean. Een schuldige valt daar niet voor aan te wijzen, het was simpelweg een race-incident. Na nieuw technisch malheur voor Renault was zijn race vervolgens volledig om zeep, een weekend om snel te vergeten.

Voor de laatste stek bij de verliezers gooide Williams weer hoge ogen. Naast een schrijnend gebrek aan snelheid kreeg de gekwetste formatie nu ook nog een dubbele DNF te verduren. Maar omdat het bij Williams eigenlijk iedere GP huilen met de pet op is, gaat de twijfelachtige eer ditmaal naar Alfa Romeo. Het team van Kimi Raikkonen en Antonio Giovinazzi scoorde in de eerste drie races na de zomerstop steevast punten, maar die run werd in Sochi een halt toegeroepen. Vooral The Iceman beleefde een weekend om snel achter zich te laten of zoals hij het zelf noemde: 'een nachtmerrie'. Zo werd hij in Q1 door zijn teamgenoot naar de verkeerde kant van de streep gedrukt en begon hij de zondagmiddag met een valse start, zowel letterlijk als figuurlijk. Alfa kwam de klappen in het restant niet meer te boven, met teleurstellende dertiende en vijftiende plekken tot gevolg. Uithuilen en in Japan opnieuw beginnen.