Analyse: Herlings straalde onoverwinnelijkheid uit op finaledag

De messen in de MXGP-titelstrijd werden de afgelopen weken geslepen. Honda-man Tim Gajser had zich uitgelaten over het teamwerk van KTM, Romain Febvre vroeg zich af wat hij aan de soms onberekenbare Jeffrey Herlings kon doen en op zijn beurt sprak Herlings oorlogstaal uit over de starts van de Kawasaki-coureur. Dat de wedstrijd op de laatste dag beslist moest worden, was passend voor een seizoen waar nog heel lang over nagepraat gaat worden.

Het gevoel dat bij insiders in de MXGP-paddock op de finaledag heerste was dat Jeffrey Herlings simpelweg niet kon verliezen, ondanks dat de geschiedenis niet in zijn voordeel was. Het is – zeker als objectief aanschouwer van de actie – moeilijk om dat gedurende een racedag te vertellen of te schrijven, maar er waren genoeg aanwijzingen die dat gevoel bevestigden. Herlings begon overtuigend met pole-position in de tijdtraining en in de eerste manche moest hij het onderspit delven bij de start. Febvre, die met een voorsprong van drie punten begon aan de eerste heat, had de betere start en kon Herlings onder druk zetten, maar het leek er geen moment op dat hij de overtuiging had om de titel daadwerkelijk binnen te halen.

Herlings creëerde voor zichzelf een ideale situatie

Gedurende de dag waren er eigenlijk twee sleutelmomenten en dat waren de starts, dit seizoen het zwakke punt van Herlings. Juist daar hadden Febvre en Gajser het verschil moeten maken, maar doordat Herlings beide keren in de top vier wist te starten kwam zijn titeljacht geen moment in gevaar. Beide keren moest de KTM-man nog inhaalacties plaatsen om daadwerkelijk voor Febvre te komen, maar uiteindelijk bleek de Kawasaki-rijder niet bestand tegen de druk. In de eerste manche hielp teamgenoot Jorge Prado, niet de grootste vriend van Herlings, nog een handje door Febvre bezig te houden waardoor de Nederlander binnendoor kon. In de tweede manche kwam Herlings al vroeg in de wedstrijd aan de leiding nadat hij Prado en Febvre voor zich moest dulden bij de start, dat gaf hem controle. Dat Febvre tegen de vlakte ging bij het uitkomen van een van de hairpins was tekenend, de Fransman had zichzelf fors meer druk opgelegd en moest met dat moment uiteindelijk de witte vlag hijsen.

Tekst gaat verder onder de foto

Jeffrey Herlings, Red Bull KTM Factory Racing

Foto: Ray Archer

Was het dan makkelijk voor Herlings? Zeker niet. Hij moest in de eerste manche dealen met arm pump, maar dat werd voor de tweede manche opgelost. Zijn beste starts van het seizoen - eerder dit jaar in Mantova ging het tijdens de Motocross of Nations ook al goed - hielpen Herlings rustig te blijven en vanuit de eigen kracht te racen. Gajser was in principe nog de sterkste tegenstander van Herlings, maar die was door de straf tijdens de vorige Grand Prix voor een bijna onmogelijke taak gesteld om zoveel punten goed te maken op de beide koplopers. Herlings zat met andere woorden in een luxe-situatie die hij voor zich gecreëerd had. Het is een teken dat hij de sterkste was.

Cijfers spreken voor zich

Zoals altijd komt er kritiek op een dergelijk succes, dat is nu eenmaal de keerzijde van de medaille. Criticasters van de Nederlander zeiden dat de factor geluk een grote rol gespeeld had in de wereldtitel van Herlings. Zelf reageerde Herlings met een ietwat spottende Instagram-story waarin hij “Dit noem ik geen geluk” schreef met daaronder een rijtje statistieken die voor zich spreken, hieronder afgezet tegen de prestaties zijn voornaamste tegenstanders

Op basis van deze cijfers is het bijna ongeloofwaardig dat het dit seizoen zo spannend was, maar daar komen de tegenslagen van Herlings om de hoek kijken. In vier manches kreeg de Nederlander een nul achter zijn naam, wat gelijkstaat aan een totaal van honderd punten. Herlings kwam de tweede manche in Oss niet meer in actie toen de Italiaanse coureur Ivo Monticelli hem in de nek sprong. De Red Bull KTM-man moest daardoor ook Loket laten schieten en werd in de finalemaand nog een manche door de neus geboord toen hij – overigens door eigen schuld – ten val kwam in de eerste bocht van Pietramurata en de KTM-machine vervolgend beschadigd raakte toen een andere deelnemer er overheen reed. Het is te makkelijk om te stellen dat Herlings zonder die tegenslagen allang kampioen zou zijn geweest, maar duidelijk is wel dat het kampioenschap daardoor toch een stuk langer spannend is gebleven.

Die tegenslagen hebben Herlings in de laatste wedstrijden van het seizoen ook gesterkt. In zo’n beetje alles scheen een zekere vorm van zelfverzekerdheid en overtuiging door, iets wat bevestigd werd door verschillende insiders in de paddock. Niemand in een extreme sport als de motorcross is onverslaanbaar, maar Herlings kwam woensdag in ieder geval akelig dicht in de buurt en dat leverde hem een vijfde wereldtitel op. Een kampioenschap waar een uitroepteken achter staat.